Blik op de Slotwedstrijden – & uitbundigheid!

Winst voor de achten van onze  Jongens 16 en Jongens 18 op de tweede dag van de Slotwedstrijden op de Bosbaan. En winst van Pleun Bon, die op slag van een De Maas-dubbelvier een demonstratie gaf van hoe het moet en hoe wij het graag zien: technisch en ritmisch top, maar ook bloedstollend fanatiek: sport boven organisatorische schema’s uit.

Pleun won van kop af, vanaf de wal bezien hypergeconcentreerd, volkomen toegewijd. Heel geleidelijk, elke honderd meter een meter of anderhalve meter erbij, nooit aflatend, in een metronomisch ritme, iets hoger dan dat van de achtervolgers, soepele massieve halen, heel effectief. De meefietsende coach van De Maas leek er, afgaande op zijn uitroepen, wel blij mee. Uw verslaggever ook, want dát is roeien, die twee kilometer zijn veel te lang om het alleen als fitness-dingetje te zien. De Leythe-combi met Fien van Westreenen op slag, werd in deze uitputtingsslag derde.

Fien had een uur eerder in een dubbelviercombinatie gevaren, in de Elite-dubbelvier-finale. En daarin had zij diepe strijd geleverd. Niet om de eerste plaats, want winst valt in dat seniorengeweld niet te halen voor een zestienjarige (nog niet). De twee Nereus-combinaties waren vanaf de start meteen weg, en namen lengtes-licht tot op de finish. Maar Fien vocht hard tegen Proteus, en tegen de meevarende Meisjes 18-ploeg van Naomi Visser (ook W3). Naomi’s combinatie  raapt het hele seizoen al medailles op, in wisselende opstelling. Ze zijn de Nederlands Kampioenen M 18 4x. Maar Fien (16) en haar ploeg bestreden deze superieure vier zoals het moet en zoals we het graag zien. Naomi liep meer dan een lengte weg, maar Fien liet het er niet bij hangen. Met een agressieve, harde sprint iets voor de 1500 meter-lijn boekte de ploeg meters winst. Naomi’s vier ving dat niet overtuigend op. En toen gaf Fien wéér een harde impuls op 1700 meter,  wat een agressie, en toen liepen ze echt in: van de royale lengte voorsprong van Naomi-combi was op de finish minder dan twee seconden over.

Toen hadden we het Studentenkampioenschap in de Elite-achten nog niet gehad. Willem III bracht een spontane clubcombinatie in de strijd tegen de beste ploegen van de studentenverenigingen. Ze werden geen eerste, de Nereus-ploeg van Koen van den Herik en Jaap de Jong (slim gecombineerd met de Triton-vier die het hele seizoen nog sneller was dan zij) won overtuigend. Maar het was een genot deze vriendenploeg te zien strijden, en in het Elite-veld goed te zien meekomen.

Volgens coach Paul Hartog was het een initiatief van Thomas Hogeboom: een Willem III-acht met het links en rechts in combinaties varende talent, jongens die elkaar kennen van het vlot en van de krachttraining op W3. Mét ‘Amerikaan’ Roel van Broekhuizen (PennState University), ‘Nereïd’ Niels Brinkman, de net van een hernia herstelde Joris Bruil, Lodewijk Tilanus (medaillevreter in de J18 4x), Thomas de Hertog (gaat naar het WK), Miguel Overzier (Overgangsskiffeur, vorige week nog ziek), met de initiatiefnemer en wedstrijdveelvraat Thomas Hogeboom op boeg. En met Christiaan Tuijl en De Hoop-stuur Sara Papineau Salm.

In nog meer ploegen spatte het plezier er vanaf.  De laatste dag van de Slotwedstrijden, de afsluiting van het reguliere wedstrijdseizoen, was een demonstratie van hardroeien en vriendschappelijke uitbundigheid door elkaar heen. Mooie overwinningen en ook onverwachte prestaties van gelegenheidsploegen, soms door de roeiers zelf geformeerd als vriendenclub. In de losse sfeer van de Studentenfederatie NSRF borrelde veel plezier en enthousiasme op. Het ‘niveau’ gemiddeld een streepje lager dan op de Koninklijke Holland Beker vorige week. Maar qua inzet, sfeer en plezier veel hoger. Ook wel lekker dat supporters gewoon konden meefietsen in plaats van dat dwaze verbod bij de Holland Beker.