De acht die in augustus wereldkampioen werd op het WK onder 23, werd een winning team door met elkaar op te trekken als een familie: in één huis, gezelligheid, zónder medische poeha eromheen, vertellen de coaches Willem Jan de Widt (Willem III) en Diederik Simon (Nereus) in een dubbelinterview met het tijdschrift Roei!.
De acht werd pas zes weken tevoren geformeerd, omdat veel roeiers in de VS studeren en moesten wachten op hun zomervakantie. De coaches kozen ervoor om niet op de Bosbaan bij de andere ploegen te trainen, maar op de Amstel, in de rust van Willem III.
‘Allemaal zijn ze bij elkaar in één huis getrokken, inclusief de stuur. Ze hadden het erg gezellig met elkaar. Van een begeleidingsteam met dokters, fysiotherapeuten en masseurs moesten de Widt en Simon niets hebben. Dat zou eerder een rem op de prestaties kunnen zetten.’
Simon: ‘Hoe professioneler je wordt, hoe soberder je aanpak moet zijn.’
De Widt: ‘Ze moeten zelf leren waar hun grens zit. Als je op een heel bewuste manier met je sport omgaat is er geen reden om een blessure te krijgen. Maar je moet bij die jongens, vooral indoor, goed uitkijken dat ze niet te ver gaan.’
Bewegingswetenschapper De Widt laat zijn roeiers oefenen in ‘motorische patronen die relevant zijn voor de roeihaal’. Diederik Simon, ‘de autodidact’ van de twee, doet veel op gevoel. Zijn staat van dienst (vijf olympische deelnames, goud in de acht en zilver in de acht en in de dubbelvier) en vermogen tot het overbrengen van details is daarbij van waarde. Hij roeit geregeld met de ploeg mee.
De Nereus-coach houdt niet van de dagelijkse praktijk: op de fiets en roepend communiceren met de ploeg. Simon: ‘Ik vind coachen eigenlijk helemaal niet leuk, dat meefietsen daar heb ik de schurft aan.’ ‘Ik bedenk liever plannetjes.’
Simon: ‘Ik vind het heel lastig om samen te coachen. Dat gelul door elkaar kost veel tijd. Maar met Willem Jan gaat het prima, qua filosofie, dezelfde instelling. Ik ga niet doen zoals hij doet, we vullen elkaar leuk aan. Het is belangrijk om rustig uit te zoeken wat ertoe doet en wat niet. Wat mij met coachen heeft geholpen is de periode dat ik én coachte én roeide.’
De Widt: ‘Ik gebruik een roeptoeter, Diederik niks, maar toch luisteren die jongens.’
Beiden zijn zeer bevlogen. Simon: ‘Willem Jan is nog veel gekker dan ik, die rijdt even naar Henley op en neer, haalt botenwagens op. Ik ben meer lui.’
De Widt roemt de faciliteiten op Willem III en de mensen om hem heen: ‘Er is veel kennis waarop ik kan terugvallen en dat is lekker.’
Doorgaan met de kampioensacht in deze formatie is helemaal niet zeker, zegt De Widt: ‘De helft van de jongens studeert in de VS. En qua leeftijd van boven en van onderen komen er steeds nieuwe bij.’
Willem Jan de Widt (1960) begon met coachen op Willem III nadat zijn zoon er lid was geworden. Het succes van de Willem III-wedstrijdploeg bracht bondscoach Ronald Florijn tot het oprichten van een ‘Junioren Holland Acht’. Die won WK-zilver in Hamburg 2014, en goud in Rio 2015. In januari van dit jaar werd De Widt door de KNRB uitgeroepen tot ‘coach van het jaar’. Als roeier won hij voor Njord van 1984 tot en met 1987 vier keer op rij de Oude Vieren op de Varsity, en nam in de nationale acht en 4+ deel aan de WK’s in ’85 en ’86.
Diederik Simon (1970) is coach van Nereus sinds hij in 2012, na zijn vijfde olympische spelen, stopte met wedstrijdroeien (Op zijn lange blikkenlijst staat de Varsity Oude Vieren twee keer; hij won de wedstrijd met Nereus ook als coach.)
In het Roei!-artikel staat ten onrechte dat Simon co-coach was van de succesvolle junioren-achten. Dat moet zijn: Paul Hartog (W3).
Het tijdschrift Roei! verschijnt zesmaal per jaar, zie:
roeiblad.nl.
(Door Fred van Essen)
